คัมภีร์กุงกะชัมพ์ ภาค ๒
ตอน ศึกเมืองถลาง
ความเดิมจากภาคที่แล้ว เมื่อภาสกร รุ่งวิทย์ คมสัน จินตนา กำลังล่ำลา ซุ้มแก้วและเรือนทอง เพื่อที่จะกลับไปสู่ยุคปัจจุบัน ทันใดนั้นก็ปรากฏมีแสงสีทองส่องประกายเจิดจ้าออกมาจากห่อคัมภีร์กุงกะชัมพ์ ซุ้มแก้วจึงบอกให้ทุกคนรีบเข้าไปอยู่ใกล้ๆแสงนั้น และฉับพลันทุกคนก็หายไป และต่อมาพวกเขาก็มานอนอยู่ริมชายหาดเมืองถลาง เมื่อทุกคนตื่นขึ้นมาก็พบกับเหตุการณ์ การสู้รบกันระหว่างชาวเมืองถลางนำโดยคุณหญิงจัน คุณมุข คุณอาด ที่กำลังต่อสู้กับพวกทหารพม่ากันอย่างชุลมุน เมื่อภาสกรเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นคนไทยเหมือนกัน จึงรีบเข้าไปร่วมต่อรบกับพม่า ปล่อยให้ คมสัน รุ่งวิทย์ จินตนา และอาข่ายืนมองตามไปอย่างงงัน แต่แล้วทหารพม่ากลุ่มหนึ่งก็วิ่งกรูกันเข้ามาจะทำร้าย ทั้ง๔คนจึงต้องวิ่งหนีแต่ก็เกือบจะเสียทีให้แก่พวกพม่า แต่โชคดีที่คุณอาดและยวงนำไพร่พลจำนวนหนึ่งตามมาช่วยได้ทัน และต่อมาพวกเขาก็ได้รับความช่วยเหลือให้มาพักอาศัยอยู่ในค่ายเมืองถลาง หลังจากนั้นกองทัพพม่ายกทัพมาตีเมืองถลางอีกครั้งภายใต้การนำของแม่ทัพญี่หวุ่น บาวาเชียง บอกินยอ แวงยิงเดชะ และ แม่กองจอข่อง ฉะนั้นคุณหญิงจันจึงจำต้องออกอุบายต่างๆเพื่อต่อสู้กับทัพพม่า คือ ลอบเข้าไปเผาเสบียงในค่ายของพม่าถึงสองครั้ง เข้าปล้นเสบียงในขณะที่พวกพม่ากำลังลำเลียงเสบียงลงจากเรือไปเก็บที่ค่าย และซุ่มรอปล้นทำลายเสบียงของพม่าที่ชายป่าด้านเหนือของเมืองถลางจนเสียหายหนัก ทำให้ทัพพม่าต้องล่าถอยกลับไป เมื่อพม่าถอยกลับไปสิ้นแล้ว คุณหญิงจันจึงสั่งให้ไพร่พลที่เหลือคืนค่ายเช่นกัน ต่อมายวงที่มิรู้ว่าการครานี้สำเร็จแล้วจึงคิดจะออกมาร่วมปล้นเสบียงด้วย แต่พอมาถึงที่ชายป่าก็เจอแต่ศพคนตายกลาดเกลื่อนไปทั่ว และทันใดนั้นยวงก็ถูกแม่กองจอข่องที่แกล้งนอนตายอยู่ใกล้ๆนั้นจับตัวไว้หมายจะขืนใจ แต่ยวงมิยอมจึงเกิดการต่อสู้กัน เมื่อยวงรู้ตัวว่าสู้มิได้จึงตัดสินใจใช้ดาบปักอกตัวเองตายด้วยความแค้นใจ ด้านซุ้มแก้วเมื่อเจ้าคุณปู่มาเข้าฝันว่า ความปรารถนาของซุ้มแก้วกำลังจะสัมฤทธิผลแล้ว แต่ต้องแลกกับการสูญเสียบางอย่าง แม้ว่าซุ้มแก้วจะพยายามถามว่าคืออะไรแต่เจ้าคุณปู่ก็ไม่ยอมตอบ ต่อมาเรือนทองแอบได้ยินว่าคุณพริ้มมาสู่ขอทาบทามตนให้กลับคุณชุ่มบุตรชาย และแม่จำเนียรก็มิได้ค้านอันใด เรือนทองจึงน้อยใจและร้องไห้วิ่งหนีกลับห้องไปเพราะคิดว่าแม่จะผิดคำสัญญาที่ให้ไว้กับหลวงนนท์ก่อนไปทัพที่ปักษ์ใต้ ซุ้มแก้วจึงต้องรีบตามไปปลอบและอธิบายเหตุผลให้น้องฟัง แต่เรือนทองไม่ยอมฟังและเริ่มเก็บข้าวเก็บของเพื่อจะอออกจากเรือน แต่มิทันที่เรือนทองจะกระทำสำเร็จ คัมภีร์กุงกะชัมพ์ก็บังเกิดมีแสงส่องประกายออกมา พร้อมกับเสียงของเจ้าคุณปู่บอกให้เรือนทองท่องคาถาในคัมภีร์ เมื่อเรือนทองท่องคาถาจบลงก็บังเกิดแสงสว่างเจิดจ้าและทุกอย่างก็หายไป ย้อนมาที่กรุงเทพ ๒๕๔๘ หลังจากสุนีย์กลับจากโรงพยาบาลและเมื่อเธอเข้ามาในห้องนอน พลันหูก็ได้ยินเสียงเรียกจากยวงดังมาจากตู้เสื้อผ้า เธอจึงเดินไปเปิดตู้ดูจึงเห็นหน้าซุ้มแก้วและเรือนทอง แล้วทุกอย่างก็หายไป หลังจากนั้นสุนีย์ก็มายืนงุนงงอยู่ที่ชายป่าเมืองถลาง ซึ่งต่อมา คมสัน จินตนา รุ่งวิทย์ ภาสกร เมี้ยนและกลิ่น ก็มาพบเข้าแต่คิดว่าสุนีย์นั้นเป็นยวงจึงได้รีบพากลับค่าย ฝ่ายซุ้มแก้วและเรือนทองหลังจากที่ได้กลับมาในยุคปัจจุบันแต่ก็ต้องแปลกใจเพราะว่าในห้องนี้ไม่ใช่ห้องนอนที่บ้านของซุ้มแก้ว แต่เป็นบ้านของสุนีย์ เมื่อรู้ว่าบ้านนี้เป็นบ้านของเพื่อนที่คุ้นเคยกัน ซุ้มแก้วจึงชวนเรือนทองให้ลงไปข้างล่างและก็ได้เจอกับแหม่มและโชคชัยที่กำลังกินข้าวอยู่ข้างล่าง ทั้งสองจึงพาซุ้มแก้วกับเรือนทองไปส่งบ้านแต่เมื่อถึงบ้านก็ทราบจากป้าบัวว่าฤดีมลไม่อยู่บ้านเพราะต้องไปเฝ้าไข้ผู้การฤทธิชัยที่โรงพยาบาล ย้อนมาที่เมืองถลาง คุณหญิงจันได้ออกอุบาย นำหญิงวัยกลางคนมาปลอมตัวเป็นชายออกเดินปะปนกับกองทหารเพื่อพรางตาให้พวกพม่าคิดว่าเมืองถลางมีกองหนุนมากมาย และหลังจากนั้นทัพพม่าก็เคลื่อนพลเข้าตีค่ายเมืองถลาง แต่เมืองถลางยิงปืนใหญ่พระพิรุณสังหารเข้าใส่จนทำให้พวกพม่าต้องหนีตายกันอลหม่าน คุณหญิงจันเห็นว่าได้โอกาสดีจึงสั่งให้ตีกระหนาบทัพพม่าจนต้องถอยร่นไปรวมตัวกันอยู่ที่ค่ายใหญ่ ต่อมาเมื่อพวกพม่าหลบกันอยู่แต่ในค่าย คุณหญิงจันได้วางอุบายให้ผู้หญิงออกไปท้ารบและพูดจาประนามและหมิ่นเกียติพวกพม่า จนเหล่าแม่ทัพพม่าทนไม่ไหวจึงสั่งให้ไพร่พลเปิดประตูค่ายออกมาสู้รบ แต่ในที่สุดทัพพม่าก็ต้องแตกพ่ายและหนีขึ้นเรือสำเภาออกทะเลไป แต่ยังเหลือแม่กองพม่าผู้หนึ่งที่กำลังต่อสู้อยู่กับสุนีย์ (ยวงในอดีต)จนพลาดพลั้งจบชีวิตลงตามคำอาฆาตของยวง และหลังจากนั้นทัพจากบางกอก ที่สมเด็จพระอนุชาธิราช ทรงนำทัพลงมาโดยพระองค์เอง ได้ทรงต่อตีแลขับไล่ทัพใหญ่พม่าออกไปเสียจากแผ่นดินไทยจนสิ้นแล้ว เมืองถลางจึงอยู่กันอย่างปกติสูข พวก ภาสกร คมสัน รุ่งวิทย์ จินตนา สุนีย์ และอาข่าจึงขอตามคุณอาดกลับไปที่เรือนของซุ้มแก้วและเรือนทองที่บางกอกเพื่อรอโอกาสที่จะได้กลับบ้านอีกครั้ง ด้านซุ้มแก้วและเรือนทองที่ขณะนี้กำลังไปเที่ยวที่หัวหินกับ ฤดีมล ผู้การฤทธิชัย และผู้กองวุฒิชาติ กันอย่างมีความสุข แต่เมื่อทุกคนกลับมาที่โรงแรมก็เกิดเหตุการ์ณไม่คาดคิดขึ้น เมื่อลูกน้องของดนัย(พ่อค้ายาบาที่ผู้การฤทธิชัยเคยจับเข้าคุก)กลับมาแก้แค้นโดยจะยิงผู้การฤทธิชัย แต่เรือนทองเห็นเข้าซะก่อนจึงเอาตัวบังรับกระสุนแทน เมื่อ ซุ้มแก้วเห็นเรือนทองถูกยิงก็ตกใจโผเข้าไปประคองและร้องเรียกให้คนช่วย ฉับพลันเสียงเจ้าคุณปู่ก็ดังขึ้นและเฉลยให้ซุ้มแก้วรู้ว่าสิ่งที่ต้องสูญเสียคือ ชีวิตของเรือนทอง ทำให้ซุ้มแก้วเสียใจเป็นที่สุด และหลังจากนั้น ๙ เดือนต่อมาฤดีมลได้ให้กำเนิดบุตรสาวตัวน้อยที่ลืมตาออกมาดูโลกไม่ถึงชั่วโมง แต่ก็บังเกิดเหตุอัศจรรย์เมื่อเด็กน้อยผู้นี้พูดได้และเรียกตนเองว่า "เรือนทอง
