มหาราชนเรศวร วีรกษัตริย์แห่งอโยธยา

 

 พระองค์ดำ(พระนเรศวร) ทรงเล่นกระบี่กระบองกับมังสามเกียด(มังกะยอชวา)

พระนัดดาในพระเจ้าหงสาวดีบุเรงนอง ต่อหน้าพระพักตร์พระเจ้าบุเรงนอง

เมื่อพระชันษา 13 ปี

 

 "ไก่ขุนเชลยตัวนี้ช่างเก่งจริงหนอ"

เป็นคำพูดที่มังสามเกียด(มังกะยอชวา) ตรัสถากถางพระองค์ดำ

พระองค์ดำจึงตรัสตอบไปว่า ไก่เชลยตัวนี้อย่าว่าแต่จะตีพนันกันเล่นๆเลย

จะให้ตีเอาบ้านเอาเมืองก็ยังไหว

 

 พระนเรศวรทรงเรือกราบไล่ยิงพระยาจีนจันตุ (ไส้ศึกเมืองละแวกหรือเขมร)

จนพระแสงปืนของพระองค์ถูกยิงจนรางแตกคาพระหัตถ์ พระเอกาทศรถเกรง

พระนเรศวรจะทรงเป็นอันตรายจึงดำรัสสั่งให้ฝีพายเร่งเอาเรือของพระองค์

ไปบังพระเชษฐา พอดีเรือสำเภาของพระยาจีนจันตุได้ติดลมหนีออกทะเลไปได้

 

 พระนเรศวรตีเมืองคังประชันกับพระมหาอุปราชา(มังสามเกียด)และเจ้าสังกะทัต

(เจ้าเมืองตองอู) ทรงตีเมืองคังได้ชัยชนะเหนือกษัตริย์ทั้งสองพระองค์

 

 พระนเรศวรทรงประชุมทัพที่เมืองแครง และทรงหลั่งทักษิโณทกประกาศอิสรภาพ

ต่อหน้าพระสงฆ์และพวกมอญ เมื่อปีพ.ศ. 2127

 

 ทรงปืนข้ามแม่น้ำสะโตงถูกแม่กองสุกรรมา แม่ทัพหงสาวดีที่นำทัพตามพระองค์มา

 

 ทรงตีค่ายเชียงใหม่(พระราชบุตรพระเจ้าบุเรงนอง) แตกพ่ายยับเยิน

 

 พระนเรศวรทรงตีทัพหน้าพระมหาอุปราชา(มังสามเกียด) แตกพ่าย

 

 พระนเรศวรทรงรวบรวมแผ่นดินโดยทรงเสด็จยกทัพไปตีเมืองสวรรคโลก

เมื่อเสด็จไปถึงสุโขทัย ทรงประชุมทัพที่วัดศรีชุม(วัดฤาษีชุม) แล้วถือน้ำพิพัฒน์ฯ

 

พระนเรศวรทรงพาทหารรักษาพระองค์ และเอาพระองค์เองออกนำหน้า

ทรงตาบพระแสงดาบขึ้นไปปล้นค่ายพระเจ้าหงสาวดีนันทบุเรง จนถูกพวกทหาร

หงสาวดีฟันตกลงมาจากบันได

 

ลักไวทำมูให้พวกพลล้อมล้อมพระนเรศวรไว้ แล้วตนเองกับทหารทศก็เข้าไปหมายจะเข้าไปจับพระองค์

พระนเรศวรทรงเอาพระแสงทวนแทงลักไวทำมูแลฟันทหารทศด้วยพระแสงดาบตายทั้งสองคน

 

 พระนเรศวรเสด็จยกกองทัพหลวงไปตีกรุงกัมพูชาได้เมืองละแวก

จับนักพระสัตถาเจ้ากรุงกัมพูชาได้ ทรงทำปฐมกรรมแล้วให้ต้อนครัวเชลยกลับกรุงศรีอโยธยา

 

 ก่อนกระทำยุทธหัตถี สมเด็จพระนเรศวรทรงสุบินนิมิตว่า

ได้ทรงลุยน้ำไปพบจระเข้ใหญ่จะทำร้ายพระองค์ จึงทรง

ประหารจระเข้ตาย โหรทำนายว่าจะชนะศึกหงสาวดี

 

 สมเด็จพระนเรศวรทรงกระทำยุทธหัตถีมีชัยเหนือพระมหาอุปราชา(มังสามเกียด)

ฟันพระมหาอุปราชาขาดสะพายแล่งบนคอช้าง

 

 สมเด็จพระนเรศวรทรงประชุมทัพเตรียมเสด็จไปตีหงสาวดี

 

 พระเจ้าตองอู(สังกะทัต) พาพระเจ้าหงสาวดีนันทุเรงหนีไปอยู่เมืองตองอู

ให้พระเจ้ายะไข่เผาเมืองหงสาวดีทิ้ง สมเด็จพระนเรศวรเสด็จไปถึง จึงได้เมืองหงสาวดี

และเสด็จไปนมัสการพระมุตาว แล้วจึงทรงเสด็จไปตีเมืองตองอูต่อ

 

 สมเด็จพระนเรศวรล้อมตีเมืองตองอู คูเมืองกว้างและลึกมาก

จึงทรงให้ขุดคลองระบายน้ำออก พม่าเรียกว่า "คลองสยาม" จนทุกวันนี้

เมืองตองอูขาดเสบียงอดอยากยากแค้นมาก แต่ทัพกรุงศรีอโยธยาก็

ขาดเสบียงเช่นกัน จึงทรงโปรดให้ถอนทัพกลับ

 

 ราชฑูตเชียงใหม่เข้าเฝ้าถวายเครื่องราชบรรณาการ ขอสวามิภักดิ์เป็นเมืองประเทศราช

 

 พระเจ้าหงสาวดีนันทบุเรงสิ้นพระชนม์ เมืองอังวะจึงเป็นใหญ่และขยายพระราชอาเขต

รุกรานเข้ามาถึงเมืองประเทศราชของกรุงศรีอโยธยา สมเด็จพระนเรศวรพร้อมด้วย

สมเด็จพระเอกาทศรถจึงทรงนำทัพ เสด็จขึ้นไปหมายจะไปตีเมืองอังวะ แต่ยังเสด็จ

ไปไม่ถึง ต้องสวรรคตระหว่างทาง ที่เมืองหาง(เมืองห้างหลวง หรือเมืองห่าง ก็เรียก)

เสียก่อน สมเด็จพระเอกาทศรถจึงอันเชิญพระศพกลับกรุงศรีอโยธยา

 

 

รังสิมันต์ มีเดีย